وصیت نامه شهید گرانقدر علی اکبر عبداللهی

  

بسم رب الشهداء و الصدیقین

   این وصیّت نامه‌ها انسان را می‌لرزاند و بیدار میکند. امام خمینی (ره)

     شهادت نامه

بنام الله پاسدار حرمت خون شهیدان و به نام نامی حضرت محمّد (صلی الله علیه و آله) خاتم پیغمبران و به نام مهدی موعود امام زمان‌ (عج) و به نام بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران امام خمینی (ره)، وصیّت نامه‌ی خود را آغاز می‌کنم:

پدر و مادر عزیزم من چند مدّت بود که آرزوی رفتن به جبهه را داشتم تا اینکه امروز نصیب من شده است و من با خودم کمی احساس آرامش می‌کنم و از عذاب وجدانم کمی آسوده گشته‌ام.

و امروز توانسته‌ام به حول و قوّه‌ی خدا این ضعف را از بین ببرم و آماده‌ی جنگ در راه اسلام و جمهوری نو پای اسلام بشوم و بتوانم خون ناقابل خود را فدای اسلام و امام خمینی‌(ره) و ایران عزیز نمایم، شاید این خون من قبول درگاه حق قرار گیرد.

پدر و مادر عزیزم تا دیروز فرزندی بودم که هیچ ارزشی برای شما و ایران نداشتم و امروز شاید بتوانم برای شما و ایران ارزشی داشته باشم، من می‌روم در جبهه‌ها بر علیه صدّام و منافقین و وطن فروشان داخلی بجنگم که یا آنان را از بین ببرم و یا خود فدا شوم و قطرات خونم را بر سرزمین قهرمان‌پرور ایران در جبهه‌های جنگ بریزم شاید از آن لاله ریزد.

پدر و مادر عزیزم من در دوران زندگیم نتوانستم جبران زحمات شما را بنمایم و من می‌دانم که شما حق بسیار بزرگی برگردن من دارید و به خواست خدا شهادت نصیب من می‌شود.

پدر و مادر عزیزم خواهش می‌کنم بعد از شهادت من گریه و زاری نکنید، زیرا طبق آیه‌ی شریفه در قرآن: شهید زنده است و نمی‌میرد. پس بنابراین برای یک انسان زنده گریه کردن درست نیست

و همچنین می‌خواهم لباس سیاه به تن نکنید هیچکدامتان از افراد خانواده، و مخصوصاً بر تن پسرانم اصغر وسعید لباس سیاه نپوشید، زیرا که من از جدّم خجالت می‌کشم برای اینکه در صحرای کربلا یتیمان حسین (علیه السلام) بحر از آنان برداشتند و نگذاشتند که عزادرای کنند، ولی شما که آزادید هر وقت خواستید مجلس عزا بگیرید. به یاد شهدای گلگون‌کفن به خون خفته و شهیدان صحرای کربلا باشید.

و در آخر از خواهران و برداران و فامیلان می‌خواهم اگر یک وقتی بی‌ادبی نسبت به آنان کردم من را مورد عفو و بخشش خود قرار بدهید.

و همچنین همسرم، بی‌نهایت کمال تشکّر و قدردانی می‌نمایم که در زندگی سختی‌های بسیار سختی را تحمّل کردید.

همسرم از شما می‌خواهم همچنان زینب‌وار فرزندانم را تربیّت کنید و فرزندانم را نگذارید به راه بد هدایت شوند و آنها را به راه راست هدایت کنید.

و امیدوارم به کمک پدر و مادرم فرزندانم را تربیّت کنید، و با پدر و مادرم و پدر و مادرتان و تمام قومانم رفت و آمد قطع نشود و با همدیگر خوب و مهربان باشید که دیگران از شماها سرمشق بگیرند.

و از بابت بنده پسرانم، اصغر و سعید را دیده‌بوسی نمایید و تا فردای قیامت از آنها خداحافظی می‌کنم

و از همه‌ی شما خواستارم که رهرو رهبر باشید و هر وقت که نماز می‌خوانید دعا برای رهبر عزیز بکنید و همواره در هر کجا هستید انقلاب را یاری نمایید تا انقلاب عظیم ما به پیروزی کامل برسد انشاء الله .

و در پایان از کسانی که مردم را به راه راست و انقلاب اسلامی ایران هدایت می‌کنند و هر کسی که در راه انقلاب گام بر می‌دارد و زحمت می‌کشد بی‌نهایت تشکّر می‌نمایم.

و برادران قدر آن طور اشخاصی را بدانید و خدا جبران زحمات آنها را بدهد و خداحافظ، خداحافظ به امید دیدار قیامت

و سلام مرا به تمام مردم حزب‌اللهی آیسک برسانید.

                                                                                                                             

خداحافظ

علی اکبر عبداللهی