متن خطبه های اولین نماز جمعه ۲۷-۱۱-۹۱ ارسال توسط:admin 07 آگوست 2013 در متن خطبه ها نظری بدهید «اعوذبالله من الشّیطان الرجیم» « بسم الله الرحمن الرحیم » « الحمدلله رب العلمین و الحمدلله الناشر فی الخلق فضله و الباسط فیهم بالجود یده نحمده علی جمیع اموره و نستعینه علی رعایه حقوقه ثم الصلوه والسلام علی خیر خلقه و افضل بریّته مولانا ابی القاسم المصطفی محمد (ص) و علی آله الاطیبین الاطهرین المطهرین سیّما صاحب العصر و الزمان اوصیکم عبادالله و نفسی بتقوی الله » تقوا صفتی است که انسان را از گناه و نافرمانی خداوند متعال، باز میدارد و بر طاعت و بندگی او برمیانگیزد قال رسول الله صلى الله علیه و آله :تَمامُ التَّقوى اَن تَتَعَلَّمَ ما جَهِلتَ وَتَعمَلَ بِما عَلِمتَ؛ تمام و کمال تقوا این است که آنچه را نمى دانى بیاموزى و بدانچه مى دانى عمل کنى امیرالمؤمنین علیه‌السّلام طبق روایتى که مرحوم مجلسى از «مصباح‌المتهجّد» نقل مى‌کند، در یکى از روزهاى جمعه خطبه‌اى ایراد فرمود و جملاتى را خطاب به مردم بیان فرمودند که من چند عبارت از این جملات را مى‌خوانم و به ترجمه آن قناعت مى‌کنم امیرالمؤمنین علیه‌السّلام فرمود: «اوصیکم عباداللَّه بتقوى اللَّه»؛ بندگان خدا! شما را به پرهیزکارى و رعایت تقوا سفارش مى‌کنم. «و اغتنام طاعته»؛ و سفارش مى‌کنم که اطاعت پروردگار را مغتنم بشمارید. «ما استطعتم»؛ تا آن مقدارى که در توان و قدرت شماست. «فى هذه الایّام الخالیه الفانیه»؛ در این روزهاى گذرا و رو به فناى عمرتان، پیروى از فرمان پروردگار را غنیمت بشمارید. «واعداد العمل الصالح، لجلیل ما یشفى به علیکم الموت»؛ سفارش مى‌کنم، تا آن‌جا که مى‌توانید، براى مقابله با آن مشکلات و مصائب عظیمى که مرگ، آنها را مُشرف بر شما قرار خواهد داد – یعنى براى مقابله با دشواریهاى شناخته نشده براى بشر از لحاظ عظمت – عمل صالح فراهم و آماده کنید. مرگ را آن‌چنان باید بزرگ دانست که اولیا و بزرگان از مقابله با آن به خود مى‌لرزیدند. حوادثى که پس از مرگ در آغاز حیات نشئه برزخ براى ما پیش مى‌آید، به قدرى با عظمت و مهیب و دشوار و غیر قابل تحمّل است که مردان خدا را – که فى‌الجمله از آن خبرى داشتند – به خود مى‌لرزاند. براى مقابله با آن مشکلات و مصائب، یک راه وجود دارد و آن، عمل صالح و کار در راه خداست. تنها چیزى که آن‌جا به داد انسان مى‌رسد، عمل صالح است. «فى امرکم بالرفض لهذه الدنیا التارکه لکم»؛ فرمود: من به شما امر مى‌کنم – امیر مؤمنان است؛ امیر معنوى و مادّى، امیر ظاهرى و باطنى، امیر جسم و جان – این زخارف دنیا را که ترک‌کننده شمایند، رها کنید و این‌قدر به فکر مادّیات براى خودتان نباشید؛ چون اینها «الزائله عنکم»؛ همه زوال پیدا مى‌کند. «و ان لم تکونوا تحبّون ترکها»؛ اگرچه شما دوست ندارید که این مال و این مقام، شما را رها کند، اما رها مى‌کند. «والمبلیه لاجسادکم و ان احببتم تجدیدها»؛ این دنیا جسمهاى شما را مى‌پوساند ؛ اگرچه شما مى‌خواهید که آنها زنده شوند. این دنیا شما را پیر و ضعیف مى‌کند و قوا را نابود مى‌سازد؛ اگرچه شما مى‌خواهید این قوا و روزبه‌روز تجدید شود. .. «فلا تنافسوا فى عزّ الدنیا و فخرها»؛ براى عزّتها و جاه و جلال ظاهرى، با یکدیگر ، حسادت نورزید، رقابت نکنید. «ولا تعجبوا بزینتها و نعیمها»؛ به زینت و نعمت دنیا شگفت‌زده نشوید. «ولا تجزعوا من ضرائها و بؤسها»؛ از سختیها و دشواریهاى زندگىِ کوتاه دنیا، به جزع نیایید. «فان عزّالدنیا و فخرها الى انقطاع»؛ این زینت و عزّت، رو به انقطاع و نابودى است. «وان زینتها و نعیمها الى ارتجاع»؛ زیباییها و نعمتها، رو به برگشت دارد. جوانى و نشاط و زیبایى، جاى خود را به پیرى و افسردگى و خمودگى مى‌دهد. این همان امیرالمؤمنین علیه‌السّلام است که با دست خودش مزرعه آباد مى‌کرد و چاه حفر مى‌نمود. این حرفها را زمانى بر زبان آورده است که حکومت مى‌کرد. این حرفها به معناى آن نیست که دنیا را آباد نکنید. این حرفها به معناى آن است که خودتان را محور همه تلاشها و کارهاى مادّى ندانید؛ براى خود، همه قوا را صرف نکنید؛ براى سهم خود از زندگى، دنیا را جهنّم نکنید؛ براى مال، براى منال، براى راحتى و براى پول، زندگى را بر انسانهاى دیگر تلخ نکنید تقوا پیشه کنید. تقوا، یعنى ملاحظه همه کارهاى صادر از خود. هر کارى که مى‌کنید، مراقب باشید که چه مى‌کنید. هر سخنى که مى‌گویید، هر اقدامى که مى‌کنید، هر تصمیمى که مى‌گیرید، توجّه کنید که این سخن و این اقدام و این تصمیم، به زیان انسانیت، به زیان جامعه، به زیان آخرتِ خودتان و به زیان دین خودتان نباشد؛ این تقواست. هر جمعه، خطیب جمعه این سخن را خطاب به مردم و خطاب به خودش تکرار مى‌کند: «اوصیکم و نفسى بتقوى اللَّه»؛ شما و خودم را به تقوا توصیه مى‌کنم. همه ما محتاج شنیدن این توصیه‌ها هستیم و اهمیت نماز جمعه، از جمله در همین است. من از همین جا وارد صحبت درباره نماز جمعه شوم . ما نماز جمعه را از انقلاب و از امام داریم. قبل از انقلاب، نماز جمعه کشور ما هم از لحاظ تعداد نماز جمعه‌ها، هم از لحاظ کمیّت مردمى که در آن شرکت مى‌کردند و هم از لحاظ کیفیّت سخنانى که گفته مى‌شد – مگر استثناهاى محدودى – نزدیک به صفر بود. بعد از انقلاب، نماز جمعه ایران در صدر فهرست نماز جمعه‌هاى دنیاى اسلام قرار گرفت مردم در روز جمعه، اجتماعِ على التّقوى‌دارند. نمازهاى یومیّه براى فرد انسان نقشى دارد که مانع از نسیان و غفلت مى‌شود – صبح درِ خانه خدا؛ نیم‌روزى مى‌گذرد، ظهر درِ خانه خدا؛ ساعاتى مى‌گذرد، باز درِ خانه خدا؛ دائم نمازهاى یومیّه انسان را با طراوتِ یاد خدا نگه مى‌دارد – همان نقش را نماز جمعه نسبت به اجتماع دارد.در روز جمعه، اجتماع مردم بر ذکر خدا و تقواست. چند روز مى‌گذرد، جمعه بعد، باز اجتماع مردم بر ذکر خدا و تقواست و همین سلسله ادامه پیدا مى‌کند. جوانان، پیران، زنان، مردان و کلاًّ طبقات مختلف در آن شرکت مى‌کنند و طراوت مى‌یابند؛ جامعه جان مى‌گیرد، روح مى‌گیرد، ایمان تجدید مى‌کند و تقوا در خود ذخیره مى‌نماید به جوانان عرض مى‌کنم که نماز جمعه را قدر بدانید؛ نماز جمعه متعلّق به شماست. به آحاد مردم عرض مى‌کنم که نماز جمعه را مأمن و ملجاى دل و جان خودتان بدانید. فکر و روح، از نماز جمعه طراوت پیدا مى‌کند. نمازهاى جمعه را اقامه کنید چون دعا بعد از خطبه اوّل مورد تأکید است، چند جمله دعا مى‌کنم: پروردگارا! ، روح امام بزرگوار را به خاطر این سنّت حسنه، تا قیام قیامت شاد بفرما و با اولیایت محشور بدار. پروردگارا! کسانى را که در این راه زحمت کشیدند و مردمى را که در این اجتماع عظیم شرکت کردند و نمازجمعه را اقامه نمودند، مشمول لطف و فضل و برکات و قبول و تفضّل خودت قرار بده پروردگارا! به محمّد و آل محمّد، اسلام و مسلمین را نصرت بده؛ دشمنان اسلام را منکوب کن؛ دلهاى ما را با خودت آشنا کن؛ به ما توفیق دعا عنایت کن؛ به ما توفیق توبه و انابه مرحمت کن. پروردگارا! گرفتاریها و مشکلات مردم را از کار آنها برطرف کن .بسم‌اللَّه‌الرحمن‌الرحیم والعصر. انّ الانسان لفى خسر. الّا الذین امنوا و عملوا الصّالحات. و تواصوا بالحقّ و تواصوا بالصّبر بسم الله الرحمن الرحیم الحمد لله رب العالمین نحمده و نستعینه و نستغفره و نسلی و نسلم علی خیر خلقه و افضل بریته مولانا ابالقاسم مصطفی محمد و علی آله الاطیبین الاطهرین سیما علیٍ امیرالمومنین و صدیقه الطاهره و الحسن والحسین و علی بن الحسین و محمد بن علیٍ و جعفربن محمدٍ و موسی بن جعفرٍ و علی بن موسی و محمد بن علیٍ و علی بن محمدٍ والحسن بن علیٍ و الخلف القائم حججک علی عبادک وامنائک فی بلادک در اوّلین جمله این خطبه، خطاب به شما برادران و خواهران عرض مى‌کنم که عزیزان من! زاد و توشه تقوا را فراموش نکنید و یکدیگر را هم به تقوا و پرهیزکارى سفارش نمایید. در داخل خانه، پدران و مادران به فرزندان؛ فرزندان به پدران و مادران و خواهران و برادران؛ در محیط کار، همکاران به یکدیگر و در محیط جامعه، همه نسبت به هم خیرخواهانه نصیحت به تقوا کنند. نگذارید خداى ناکرده بى‌تقوایى در ما شکل بگیرد، یا در جامعه گسترش پیدا کند شمامردم شریف با این راهپیمایی عظیم و با شکوه، کشورتان را بیمه کردید؛ به دشمن نشان دادید که مردم در صحنه‌اند؛ به دشمن نشان دادید که مردم به آرمانها و ارزشهاى انقلاب و دین پایبندند و براى سخن مراجع عظیم تقلید و سخن مسؤولان دلسوز کشور اهمیت قائلند. شما براى نظام جمهورى اسلامى و براى انقلاب و کشورتان مایه آبرو شدید. من لازم است از همه کسانى که در این حرکت عظیمِ مردمى نقشى ایفا کردند، صمیمانه تشکّر کنم تکرار حماسه مردم ایران در روز ۲۲بهمن در ۳۴سال گذشته این روز را به کابوسی برای نظام سلطه تبدیل کرده است از بهمن ۵۷که امریکایی‌ها عاجزانه سقوط مهمترین پایگاه فرا‌منطقه‌ای خود را نظاره‌گر بودند، تا امروز این کابوس در هر سال برای آنها تکرار شده است. اما امسال طراحی آنها بر این قرار گرفته بود که مبتنی بر سناریوی تحریم‌های فلج‌کننده اقتصادی یا به تعبیر جو بایدن، معاون اوباما بهره‌گیری از «قوی‌ترین تحریم‌ها در طول تاریخ» با دلسرد کردن و ایجاد یأس در مردم این روز را به روزی تلخ در کام مردم ایران و البته در تاریخ انقلاب اسلامی تبدیل کنند ماه‌ها قبل وقتی که مراکز طراحی و سیاستگذاری امریکا مرحله نهایی تحریم ایران را طراحی می‌کردند، انتخاب تاریخ ۱۸بهمن‌ماه برای آنها مفهوم خاص خود را داشت چرا که از منظر آنان تشدید تحریم‌ها و اجرای عملیات روانی گسترده در آستانه آن روز، اگرچه به حرکت اجتماعی نینجامد، حداقل می‌تواند به کاهش مشارکت مردم در راهپیمایی بیعت با رهبری و ارزش‌های انقلاب بینجامد و این خود می‌تواند به نقطه شروعی برای راهبرد آنها در ماه‌های آینده تبدیل شود،. اما حماسه مردم ایران در روز ۲۲بهمن ۱۳۹۱یک بار دیگر توهم ارکان نظام سلطه را بر هم ریخت. چه چیزی باعث می شود که یک ملت در بزنگاه اتفاقات مهم تاریخ به سویی هدایت شود که عالی ترین خیرات و برکات در همان سمت نهفته است. خداوند رحمان و رحیم در قرآن کریم خطاب به پیامبر اعظم (صلی الله علیه و آله وسلم) می فرماید: ‘… لَوْ أَنفَقْتَ مَا فِی الأَرْضِ جَمِیعاً مَّا أَلَّفَتْ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ وَلَـکِنَّ اللّهَ أَلَّفَ بَیْنَهُمْ إِنَّهُ عَزِیزٌ حَکِیمٌ؛ اگر تو همه آنچه را که در روی زمین است انفاق می کردی ، دلهای ایشان را به یکدیگر مهربان نمی ساختی ولی خدا دلهایشان را به یکدیگر مهربان ساخت که او پیروزمند و حکیم است. ‘(انفال:۶۳) در واقع این دست قدرت خداوند است که قلوب و دلها را در یک کانون مجتمع می کند و آنها را به بهترین سمت هدایت می نماید. بر این اساس اغراق نیست اگر بگوییم خروش بی سابقه ملت در ۲۲بهمن امسال به منظور حمایت از ولایت و در پاسخ به فشارهای اقتصادی دشمن یک معجزه الهی بود معجزه راهپیمایی ۲۲بهمن امسال برای آنهایی که انگشت در گوش خود کرده اند و یا سر در برف فرو برده اند حاوی پیام های مهمی بود که در ادامه به برخی از آنها اشاره می شود ۱- راهپیمایی تاریخی ۲۲بهمن امسال نمایش بصیرت، شجاعت و موقع شناسی ملت در پاسخگویی بهنگام به تهدیدها و تحریم ها بود. این مهمترین پیام راهپیمایی امسال در پاسخ به دشمنان انقلاب بود. ۲- حمایت اجتماعی از اسلام، انقلاب، نظام و رهبری معظم انقلاب یک امر دائمی است و با گذر زمان کهنه نمی شود. علت هم اینجاست که انقلاب اسلامی بر خلاف سایر انقلابات جهان – که پس از گذشت تنها چند سال به فراموشی سپرده شدند و یاد و خاطره آنها در کتاب های درسی باقی می ماند و یا تنها در سالگرد آنها به یک سری مراسمات رسمی مثل ، پیام های تبریک دیپلماتیک و … بسنده می شود- یکی از جلوه های الهی است. انقلاب اسلامی تا زمانی که جلوه ذات پروردگار است زوال پذیر و هلاک پذیر نیست.’کُلُّ شَیْءٍ هَالِکٌ إِلَّا وَجْهَهُ’ ۳- پیام دیگر این حماسه عظیم به مسئولان و کارگزاران اجرایی این نظام بود که قدر انقلاب را بدانید. این انقلاب فقط متعلق به شما نیست. انقلاب اسلامی متعلق به یک ملت است. ملتی که حاضر است سخت ترین شرایط را برای پاسداری از اهداف و آرمانهای انقلاب تحمل کند. لذا از تفرقه و اختلاف بپرهیزید و آن‌گونه که شایسته یک کارگزار نظام اسلامی است عمل کنید. ۴- حضور عظیم مردم تأییدی بر منطق ایستادگی نظام اسلامی در برابر نظام سلطه به ویژه بر مسئله درخواست مذاکره مستقیم سران امریکاست؛ مذاکره‌ای که به طور طبیعی هدف غایی آن القای تسلیم نظام اسلامی است اما مناسبات این هفته امروز روز ولادت حضرت عبدالعظیم حسنى که در چهارم ربیع الثانی سال ۱۷۳هجری در شهر مدینه چشم به جهان گشود. ایشان فرزند عبداللّه بن على، از نوادگان امام حسن مجتبی (ع) بودکه نسبتش با چهار واسطه به آن حضرت می رسید. عبدالعظیم، از دانشمندان شیعه و از راویان حدیث ائمه ی معصومین (ع) و نیز از چهره های بسیار محبوب و مورد اعتماد، نزد اهل بیت عصمت و طهارت (ع) به شمار می رفت. دوران وى، گر چه عصر حاکمیت عباسیان و ایجاد خفقان و سخت گیری نسبت به شیعیان بوده است، ولی مدافعان دین و حافظان مکتب که روایات امامان را ثبت و نقل می کردند، نقش عمده ای در پاسداری و صیانت از فرهنگ والای اهل بیت (ع) داشتند و ستایشهای فراوان ائمه (ع) از وی نشان دهنده ی شخصیت والای علمی و معنوی وی می باشد. در نقلی آمده است که مردی از اهل رى، خدمت امام هادی (ع) رسید. امام از او پرسید: کجا بودى؟ گفت: به زیارت سیّد الشهدا (ع) رفته بودم. حضرت فرمود: بدان که اگر قبر عبدالعظیم حسنی را زیارت کنی، گویا حسین بن علی علیه السّلام را زیارت کرده اى در سه شنبه این هفته ولادت امام حسن عسکری (ع ) در سال ۲۳۲هجری در مدینه چشم به جهان گشود . مادر والا گهرش سوسن زنی لایق و صاحب فضیلت و در پرورش فرزند نهایت مراقبت راداشت ، تا حجت حق را آن چنان که شایسته است پرورش دهد . امام عسکرى علیه السلام : إتَّقُوا اللّه َ و کُونوا لَنا زَینا و لاتَکوُنوا عَلَینا شَینا امام عسکرى علیه السلام :تقواى الهى پیشه کنید و مایه زینت ما باشید ، نه مایه سرشکستگى ما . در ۵ شنبه این هفته وفات حضرت معصومه (علیها سلام ) را داریم یک سال بعد از هجرت برادر، حضرت معصومه (س) به شوق دیدار برادر و ادای رسالت زینبی و پیام ولایت به همراه عده اى از برادران و برادرزادگان به طرف خراسان حرکت کرد و در هر شهر و محلى مورد استقبال مردم واقع مى شد. این جا بود که آن حضرت نیز همچون عمه بزرگوارشان حضرت زینب(س) پیام مظلومیت و غربت برادر گرامیشان را به مردم مؤمن و مسلمان مى رساندند و مخالفت خود و اهلبیت (ع) را با حکومت حیله گر بنى عباس اظهار مى کرد. بدین جهت تا کاروان حضرت به شهر ساوه رسید عده اى از مخالفان اهلبیت که از پشتیبانى مأموران حکومت برخوردار بودند،سر راه را گرفتند و با همراهان حضرت وارد جنگ شدند، در نتیجه تقریباً همه مردان کاروان به شهادت رسیدند، حتى بنابر نقلى حضرت(س) معصومه را نیز مسموم کردند به هر حال ، یا بر اثر اندوه و غم زیاد از این ماتم و یا بر اثر مسمومیت از زهر جفا، حضرت فاطمه معصومه (س)بیمار شدند و چون دیگر امکان ادامه راه به طرف خراسان نبود قصد شهر قم را نمود. پرسید: از این شهر«ساوه» تا «قم» چند فرسنگ است؟ آن چه بود جواب دادند، فرمود: مرا به شهر قم ببرید، زیرا از پدرم شنیدم که مى فرمود: شهر قم مرکز شیعیان ما است. بزرگان شهر قم وقتى از این خبر مسرت بخش مطلع شدند به استقبال آن حضرت شتافتند; آن بزرگوار به مدت ١٧ روز در این شهر زندگى کرد و در این مدت مشغول عبادت و راز و نیاز با پروردگار متعال بود. محل عبادت آن حضرت در مدرسه ستیه به نام «بیت النور» هم اک نون محل زیارت ارادتمندان آن حضرت است سرانجام در روز دهم ربیع الثانى و «بنا بر قولى دوازدهم ربع الثانى» سال ٢٠١ هجرى پیش از آن که دیدگان مبارکش به دیدار برادر روشن شود، در دیار غربت و با ان دوه فراوان دیده از جهان فروبست و شیعیان را در ماتم خود به سوگ نشاند خداوند انشاءالله روزی همه ما زیارت این بزرگواران در شهر ری وقم وسامرا را عنایت بفرماید در پایان تقدیر وتشکر میکنم Views – 1580 2013-08-07 admin
آدینه آیسک